عن در احوالات این روزها

بلیط تموم شد و پنج صبح یکشنبه میریم و ۱۱ شب پنجشنبه برمیگردیم.

مطالعاتم شروع شده و چون قراره همه چیو تنهایی تصمیم بگیرم استرسی ام.

تا خدا چی بخواد

خوردن نیمروی نصفه شبانه

دانی چه لطف دارد؟

با گوجه و خیارشور

دوغ کفیر و باگت

هر لقمه اش عالمیست

درندگی صاب خونه

از دیوان غزلیات "دیدار نیمرو و وحید"

ساعت یک و نیم بامداد هشت آبان ۹۵

بعد مهمونی عالی امشب

یه ویدیو از شادی امینی با شعر اختصاری و کپشن موسوی کافی بود منو داغون کنه

و وحید دوباره بازی تکراری و تکراری و تکراری رو باخت

چشام داره میره و خوابید

در حالیکه شبهای زیادی واسه کارش بیدار میمونه

صد البته که خواب دست خود آدم نیست

صد البته تر من این بیشعور بازیها یادم نمیره

آدم شدن بگویم.

از وقتی دیدم وحید عوض نمیشود خودم را عوض کردم.

شدم متین عوضی.

بهترم

زندگی من شده عین یه بازی فوتبال که اول گل میخورم، بعد مساوی میکنم، بعد با چند اختلاف عقب می افتم، بعد شاید به بدبختی مساوی کنم، بعد گل بخورم دوباره، اونم شاید چند تا، بعد شاید دوباره مساوی کنم و .... این سیکل تکرار میشه و مهم اینه که بازی زیاد مساوی نمیمونه، یا گل به خودی میشه، یا داور اشتباه میکنه، یا حریف واقعا تاکتیکی بازی میکنه. اینه دیگه. والسلام

بیا

هر کی اینستام  و داره ژاکت سبز منو میشناسع که مهسا خریده تو فروشنده تن رعنا دیده و این جزو افتخارات منه

امشب بعد اسکان و گفت و شنود با هیژی و استاد والا مقام سر سگ و کج کردیم و بدون اغراق به آخرین سانس آخرین شب اکران فروشنده رسیدیم

وحید با یه سری حزبل دعوا کرد و من غرور آفرین لپشو کشیدم

اینها به کنار

واکسن هاری سری ب رو زدم

و اما فروشنده

حد وسط نداشت 

و من با سردرد خارج از سالن همش به وحید میگفتم هر کی به من دست زد خونش و بریز

و الخ

دامون ( آلبوم ناصر وحدتی) نوبت شد به گیله اوخان.

امروز با گیله اوخان ۱ شروع کردم.کاش وحید میفهمید رشتی .آخه چرا عسل رو با کلمات میریزه به کام آدم شیون فومنی؟

موعد مقررش بفعهمیم ، قاعدتا مشکل ساز میشود.

مثلا باید موقع سکرات مرگ بفهمم که خان و مان و بخت و تخت و حال و فال و مال  نه به کار آدم میادو نه اثری تو کیفیت شعور آدم داره 

که ناگهان در سی سالگی فهمیدم و به صورت علّی آرایش مرگ گرفتم و منتظرم برسه.

همین شاخ شمشاد که روزی برای بدست آوردنش از انواع کارای اخلاقی و غیر اخلاقی ابا نداشتم ، الان شده ضایعه ی زاید.

یعنی خودم به طریق اولی زایده ام و هر آنچه متصل به من باشه زاید اندر زایده است.

الخ